Het doel van de behandeling tegen hiv is een ondetecteerbare viral load. Dit betekent niet dat je van hiv genezen bent. Het wil zeggen dat de combinatie van de door jou gebruikte hiv-remmers het vermogen van het hiv-virus om zich te reproduceren in die mate heeft verminderd dat er slechts een hele kleine hoeveelheid virus in je bloed gemeten kan worden.

De behandeling tegen hiv verlaagt ook de hoeveelheid virus in andere lichaamssappen, zoals sperma en vaginaal vocht.

Er is op dit moment veel discussie gaande over hoe besmettelijk iemand is die hiv-remmers gebruikt ten opzichte van zijn of haar sekspartner(s). Begin 2008 publiceerden een aantal vooraanstaande Zwitserse hiv-deskundigen een rapport, waarin staat dat personen die hiv-remmers gebruiken en een ondetecteerbare viral load hebben niet in staat zijn het hiv-virus via seksueel contact over te dragen op voorwaarde dat:

• hun viral load tenminste zes maanden lang ondetecteerbaar is geweest;
• ze geen seksueel overdraagbare aandoeningen hebben;
• ze hun medicatie volgens voorschrift innemen.

Dit rapport heeft veel stof doen opwaaien en kon op weinig openlijke steun van onderzoekers en medici rekenen. Ook werd erop gewezen dat het onderzoek, dat de basis vormde voor het rapport, werd uitgevoerd onder heteroseksuele koppels en keek naar vaginale seks. Over hiv, viral load en anale seks bestaat weinig bewijs.

De heersende opvatting, echter, is dat de behandeling tegen hiv het risico op overdracht verkleint. Een aantal onderzoekers is echter van mening dat er nog steeds sprake is van een risico, zelfs als iemand hiv-remmers gebruikt en hij of zij een lage viral load heeft.

Waarschijnlijk zal de discussie rondom dit controversiële onderwerp nog even voortduren. Je kunt de laatste stand van zaken over het onderzoek naar viral load en besmettelijkheid vinden op de website van de NAM, aidsmap.com.

(Bron: Aidsmap.com)